Wydanie dwujęzyczne. Mleko i miód to opowieści o miłości i kobiecości, ale też przemocy i stracie. W krótkiej, poetyckiej formie skrystalizowały się pełne cielesności emocje. Każdy z rozdziałów dotyka innych doświadczeń, łagodzi inny ból. Rupi Kaur szczerze i bezkompromisowo ukazuje kobiecość we wszystkich jej odcieniach 2 © 2021 ServiceNow, Inc. All Rights Reserved. What is a ServiceNow MID Server and how does it work? (Cont.) The MID Server reports the findings of the job View deals at Mobiles.co.uk. It might look like a bit of a relic, but the iPhone SE 3 (2022) is Apple’s best-value smartphone yet. Apple might prefer customers to spend more on the iPhone 13 arTii Posty: 1257 Rejestracja: czw lip 19, 2018 5:55 pm Krótko o sobie: Blisko 50 lat na karku zobowiązuje do spożywania trunków o podobnym stężeniu ;) Ulubiony Alkohol: od jakiegoś czasu- mój własny :) Idealnie wspomaga odporność i co najważniejsze, jest bardzo smaczny. Na blogu dzielę się swoją wiedzą i obserwacjami na temat produktów pszczelich. Dziś dowiesz się jaki miód chroni przed przeziębieniem oraz wspomaga walkę z suchym lub mokrym kaszlem. Poznasz sprawdzone przepisy na przygotowanie miodowych mikstur. Vay Tiền Nhanh Chỉ Cần Cmnd. Miód wykorzystasz na co dzień w kuchni oraz jako środek leczniczy. W pasiece Miodowe Wzgórze posiadamy obecnie 6 rodzajów miodów do wyboru. Są to: wielokwiat wiosenny, nektarowo spadziowy, lipowy, lipowo gryczany, odsklepinowy jasny, odsklepinowy ciemny. Sprawdź naszą ofertę 100% naturalnych miodów prosto od pszczelarza. Wielokwiat wiosenny Miód wielokwiatowy wiosenny 35,00 zł Miód nektarowo spadziowy Miód nektarowo spadziowy 40,00 zł Miód lipowy oraz miód lipowo-gryczany W przypadku zakupu miodu lipowo-gryczanego, proszę o informację w zamówieniu. Miód lipowy Produkt w promocji 45,00 zł Oceniony na 5 na podstawie 2 ocen klientów Miód odsklepinowy jasny oraz ciemny Miód odsklepiowy jasny jest w cenie 150 zł/kg, a ciemny w cenie 180zł/kg. Miód odsklepinowy z odsklepin 195,00 zł Serdecznie zapraszamy do zakupów. Nasze miody to 100% produkty pszczele, nie grzany, przechowywane w chłodnym miejscu. Dzięki temu zachowuję swoje lecznicze właściwości. W naszej pasiece stosujemy w 100% ekologiczne ule drewniane. Nawigacja wpisu Miód odsklepinowy pozyskiwany jest z zasklepu - odsklepin i zawiera ok. dziesięciokrotnie więcej związków lotnych od miodu wirowanego w wirówce. Cena dotyczy l - kg. Polecam serdecznie, istnieje możliwość wystawienia faktury rr, oraz przesyłki 20 zł. przedpłata, pobranie +5 zł. O smaku i aromacie miodu decydują składniki olejków eterycznych pochodzących z nektaru. Dojrzały miód ma konsystencję gęstego syropu, który krystalizuje się w okresie przechowywania. W skład miodu wchodzi niewiele witamin, ale jest za to źródłem dużych ilości łatwo przyswajalnych cukrów prostych, kwasów organicznych, soli mineralnych i przeróżnych substancji organicznych zwłaszcza w połączeniu z pyłkiem pszczelim i propolisem (dobroczynna rola tych dwóch ostatnich substancji nie została do końca wyjaśniona przez naukowców). Niezwykle ważne jest, aby miód nie był poddawany działaniu zbyt wysokich temperatur, niszczących zawarte w nim substancje bioaktywne. Optymalna temperatura, w której przyrządzamy miód w celach leczniczych, nie powinna przekraczać 45°C. Aby uzyskać jak najlepszy efekt, zaleca się rozpuścić jedną łyżeczkę stołową miodu w ciepłej wodzie (pół szklanki) i pozostawić na około 10-12 godzin. Tak przygotowany napój należy pić małymi łyżeczkami na czczo. Ponadto zaleca się przechowywać miód szczelnie zamknięty, gdyż miód wchłania wilgoć i obce zapachy. Miód najlepiej przechowywać w suchym, przewiewnym pomieszczeniu w temperaturze 5-17°C. Kolor, zapach, smak i skład miodu zależy przede wszystkim od rodzaju i gatunku roślin, z których pszczoły zebrały nektar. W zależności od surowca, z jakiego powstał miód, rozróżniamy trzy zasadnicze jego typy:- miody nektarowe (kwiatowe)- miody spadziowe- miody mieszane (nektarowo-spadziowe)W zależności od koloru miodu, rozróżniamy dwa typy:- miody jasne- miody ciemneOpisy poszczególnych rodzajów miodów:Miód akacjowy - (nektarowy, jasny) - kolor biały lub kremowy, zapach kwiatów akacji, smak słodki, mdły. Długo nie krystalizuje. Zalecany diabetykom. Stosowany przy zaburzeniach trawienia (zgaga, nadkwasota) oraz schorzeniach nerek i przewodu moczowego - zapobiega tworzeniu się kamieni rzepakowy - (nektarowy, jasny) - kolor biały do jasnożółtej, o słabym zapachu kwiatów rzepaku, o smaku słodkim z dodatkiem gorzkiego. Zawiera olejki eteryczne, glukozę, goryczki, witaminy i sporo aminokwasów. Szybko krystalizuje, zapach i wygląd po skrystalizowaniu mało apetyczny. Wspomaga leczenie schorzeń wątroby, trzustki, nerek, dróg moczowych, układu krwionośnego. Ma działanie lipowy - (nektarowy, jasny) - kolor herbaciany, zapach kwiatów lipy, smak ostry, gorzkawy. Zawiera olejki eteryczne, saponiny, witaminę C i inne składniki o działaniu napotnym, przeciwgorączkowym, wykrztuśnym i uspakajającym. Posiada dużą aktywność koniczynowy - (nektarowy, jasny) - z koniczyny białej - słomkowy o słodkim smaku; z czerwonej - łososiowy, lekko kwaśny. Słaby zapach kwiatów koniczyny. W miodzie tym jest dużo glikozydów, alkaloidów, kurmaryny, witamin i barwników. Działa uspakajająco, stosowany jest w wyczerpaniu nerwowym i anemii. Miód malinowy - (nektarowy, jasny) - barwa złocista, zapach malin o kwaśnym smaku. Zawiera dużo kwasów organicznych, w tym salicylowy, dużo pektyn i witamin oraz sporo mikroelementów. Stosowany jest leczniczo w wielu schorzeniach, w przeziębieniach, grypie, schorzeniach górnych dróg oddechowych, a także wielokwiatowy - (nektarowy, ciemny) - zbierany z różnych ziół i roślin uprawnych. Najczęściej jest koloru jasnobrązowego, o zapachu zależnym od zebranego nektaru. Stosowany przy schorzeniach alergicznych i dróg oddechowych, np. gryczany - (nektarowy, ciemny) - koloru bursztynowego lub brązowego, o silnym zapachu kwiatów gryki i ostrym, lekko piekącym smaku. Zawiera sporą ilość substancji lotnych, pochodnych olejków eterycznych, soli mineralnych, enzymów, rutyny, inhibin, hormonów. Stosowany w schorzeniach układu krążenia, miażdżycy, osłabieniu pamięci, po dużych wysiłkach lub chorobach i w wrzosowy - (nektarowy, ciemny) - koloru brunatnego, o zapachu kwiatów wrzosu i ostrym, gorzkawym smaku. Zawiera arbustynę, dużo soli mineralnych, kwasy organiczne i garbniki. Stosowany w zapaleniu dróg moczowych, kamicy nerkowej oraz zapaleniu z drzew iglastych - (spadziowy, jasny) - jest szarozielony, o zapachu korzennym, smaku delikatnym, aczkolwiek mało słodki. W tym miodzie występuje cukier spadziowy - melicytoza, oraz dużo dekstryn, związków azotowych i mikroelementów. Działa przeciwzapalnie, wykrztuśnie i antyseptycznie. Stosowany przy obniżonej odporności organizmu, schorzeniach płuc, stawów i układu nerwowego. Przeciwdziała promieniowaniu z drzew liściastych - (spadziowy, jasny) - mieszanina głównie lipy, klonu jawora. Barwa zielonkawozłocista i szarozielona. Posiada słaby zapach korzenny, a smak raczej cierpki. Ma właściwości moczopędne, żółciopędne oraz przeciwzapalne i dezynfekujące. Miód mieszany - (mieszany, ciemny) - kolor brunatnozielony, zapach różny, przeważnie korzenny; mało słodki. Ma dużą aktywność w spożywaniu miodu jest nietolerancja miodu (alergia) oraz cukrzyca. Miód pszczeli jest jedną z najwartościowszych substancji odżywczych, jakich dostarcza nam natura. Właściwości bakteriobójcze i... Weronika Błaszczyk Jedna pszczela rodzina może liczyć nawet 80 tysięcy pszczół. Wszystkie z nich mają swoje zadania, które wykonują każdego dnia. Co dzieje się zatem za zamkniętymi drzwiami ula? Ile godzin dziennie pracuje pszczelarz? I jak tak właściwie powstaje miód? Im bliżej podchodzi się do uli, tym dźwięk bzyczenia staje się coraz głośniejszy. Coraz więcej owadów zaczyna też latać wokół swoich domków. W końcu jeden z nich zostaje otwarty. Ogromna liczba pszczół zdaje się nie zauważać, że nagle zyskała publiczność w postaci dwójki dziennikarzy, skrzętnie każda z nich dalej wykonuje swoje zadania. Wiedzą powszechną, znaną już nawet dzieciom, jest to, że są one jednymi z najbardziej pożytecznych owadów. Widząc ich jednak tak wiele na niewielkiej powierzchni, myśli niektórych mogłyby powędrować do filmu „Rój” z 1978 roku. Dla niewtajemniczonych – to film katastroficzny o morderczych pszczołach, które zaczynają atakować mieszkańców amerykańskiego miasteczka. W naszej rzeczywistości nikt nikogo nie będzie próbować skrzywdzić, wręcz przeciwnie – pszczelarz obejrzy swoich małych pracowników, niektórych nawet pogłaszcze, a następnie z powrotem zamknie ule, by mogły w spokoju kontynuować swoją pracę. Gdzieś w środku miasta… Pasieki miejskie zyskują w ostatnim czasie na dużej popularności. Coraz więcej osób postanawia takie założyć. W samym Poznaniu również ich nie brakuje. Niekiedy nawet niektóre instytucje publiczne decydują się na umieszczenie uli na dachach budynków. Niestety, choć ta moda mogłaby się wydawać pożyteczna, to w rzeczywistości może przysporzyć więcej kłopotów niż pozytywnych skutków. - Pszczoły miodne mogą być zagrożeniem dla dzikich, których populacja nie jest już zbyt wysoka. Jedna rodzina tych pierwszych może liczyć między 40 a 80 tysięcy osobników. Na swoje potrzeby zużywa rocznie nawet około 100 kilogramów miodu, a to odpowiada jeszcze większej ilości zebranego nektaru. Rodzina dzikich osobników, zależnie od gatunku, to od kilkudziesięciu do kilkuset owadów, którym zabierany jest w ten sposób pokarm – mówi Łukasz Wojciechowski, jeden z poznańskich pszczelarzy. Choć założenie miejskiej pasieki stanowiło dla niego, jak sam mówi, dylemat moralny, to ostatecznie podjął się takiego wyzwania. Pomysł pojawił się po rozmowach z ks. Jerzym Stranzem, dyrektorem Muzeum Archidiecezjalnego w Poznaniu. Kilka uli stanęło więc parę lat temu na niewielkiej łące tuż przy Akademii Lubrańskiego. - Temat miejskich pasiek jest trudny, szczególnie gdy zajmują się tym nieodpowiednie osoby i robią to z powodu panującej mody. A do tego należy podejść odpowiedzialnie, pszczelarstwo wymaga ogromnej wiedzy – dodaje Wojciechowski. … z miłości i wiedzy… W jego przypadku nie ma jednak mowy o modzie, a jedynie o wielkim hobby. - Pszczelarstwo to u mnie tradycja rodzinna, można powiedzieć, że z dziada pradziada. Wyrwa nastąpiła dopiero w przypadku mojego taty, ale ja już do tego wróciłem – opowiada. Kontynuacja rodzinnej pasji była związana z wyprowadzką z miasta. Obecnie posiada on łącznie około 200 uli: - Kiedy tylko zamieszkaliśmy na wsi, to od razu wiedzieliśmy, co będziemy robić. Nie jesteśmy jednak jedynie pozyskiwaczami miodu. Głównie specjalizujemy się w hodowli matek pszczelich. Oznacza to zajmowanie się pozyskiwaniem materiału genetycznego w ramach krzyżowania różnych linii pszczół w obrębie jednego podgatunku i przygotowywanie rodzin, które pozwolą na wychowanie matki wysokiej jakości zarówno pod względem fizjologicznym, jak i genetycznym. Chodzi o to, żeby były one zdrowe, łagodne, miodne i możliwie mało rojliwe. - Zależy nam, by zapewniać dobre matki pszczele innym pszczelarzom. To bardzo ambitne zadanie – wyjaśnia Wojciechowski. Jak opowiada, takie pszczelarstwo to, wbrew pozorom, ciężki kawałek chleba. W sezonie, tzn. od maja do końca sierpnia, dzień pracy trwa nawet około 12-14 godzin: - Jestem uwiązany terminami rozwoju matki pszczelej. Codziennie rano i wieczorem należy wykonać szereg zadań związanych z wychowem matek pszczelich. Pasieki stacjonarne powinny być wizytowane. Zawsze musimy sprawdzić, czy wszystko jest w porządku, czy nie są głodne, czy nie chcą się roić. Pod koniec lata trzeba też przygotować pszczoły do zimowli. Oznacza to konieczność ich dokarmiania i wyleczenia z ewentualnych chorób. - Pszczelarstwo zawodowe jest trudne. My też jesteśmy rolnikami, zależnymi od natury. Bywa tak, że w sezonie brakuje nektaru ze względu na suszę. Konieczne jest wtedy ich dokarmianie gotowymi syropami, by mogły przetrwać – dodaje. Pomimo wszystkich trudności, nie wyobraża on sobie, by w przyszłości mógł się zajmować czymkolwiek innym: - To niekończące się wyzwanie! …w ulu na łące… Każda pszczoła ma swoje konkretne zadanie. Część z nich to tzw. pszczoły zbieraczki. Wylatują one z ula, by zdobyć nektar. Podczas swoich podróży muszą dokładnie przekalkulować, z jakich roślin najbardziej opłaca się go pozyskiwać, skąd będzie go najwięcej. Kiedy go już przyniosą, kolejne zajmują się jego przetwarzaniem na miód. Jeszcze inne wypacają wosk, który służy do budowy plastrów w gnieździe. Pozostałe ich zadania to odżywianie larw czy dbanie o matkę. - Pewna plastyczność, oczywiście, też wchodzi w grę. Kiedy na przykład część pszczół zbieraczek zginie, wtedy, w stosunkowo krótkim czasie, inne są w stanie przejąć ich rolę – tłumaczy Wojciechowski. Jesienią i zimą zaś cały czas spędzają za to w ulu. Zawiązują kłąb, którego pośrodku znajduje się matka. Taka kula utrzymuje stałą temperaturę 20 stopni Celsjusza, nawet jeśli na zewnątrz panuje mróz. W okolicach stycznia i lutego, gdy zaczynają być składane pierwsze jaja, wytwarzają one jeszcze więcej ciepła: średnio 34,5 stopni Celsjusza!. - Do zimowli potrzebują około 15 kg zapasu węglowodanowego. Bez niego nie są w stanie utrzymać temperatury gniazda i w konsekwencji mogą zginąć – opowiada dalej pszczelarz. Pszczoła sezonowa żyje około od 5 do 7 tygodni. Niestety, często nie umierają one z przyczyn naturalnych, ale z powodu ingerencji i nieświadomości ludzi. - Pszczoły otoczone są złą sławą przez np. pryzmat żądlenia. Człowiek w kontakcie z nią jest pełen obaw, zapomina, że pszczoła nie jest agresywna – mówi Wojciechowski. By ich kondycja mogła być jak najlepsza, każda osoba może w tym pomóc, poprzez zwiększanie liczby terenów zielonych, zakładanie łąk kwietnych, sadzenie kwiatów miododajnych choćby na balkonach czy niekoszenie trawników. Rolnicy za to powinny rozsądnie i według zaleceń używać wszelkich środków ochrony roślin, tak by nie doszło do zatrucia pszczół. … jest kraina miodem płynąca Praca pszczelarza kojarzy się przede wszystkim z pewnym słodkim i złotym wyrobem. Proces, który musi nastąpić, by mógł się on wytworzyć, może wydawać się dość skomplikowany. Jak opowiada Wojciechowski, miód powstaje albo ze spadzi, czyli wydzieliny mszyc, żerujących na przykład na liściach lub igłach drzew, albo z nektaru kwiatu, który pobiera pszczoła. Jest to w pierwotnej formie głównie, bo aż 80 proc., woda i około 20 proc. cukier. W ulu dzięki odpowiednim gruczołom owadów zostaje on przetworzony tak, że proporcje zostają odwrócone (17 proc. wody i 83 proc. cukru). By do tego doszło, pszczoły poprzez różne działania odparowują z niego wodę. Gdy miód jest już gotowy, pszczoły przykrywają go woskowym wieczkiem. Pszczelarz zabiera zasklepione plastry i za pomocą specjalnej wirówki, wydobywa zawartość. Wówczas jest on przelewany do słoików, a same plastry wracają do ula, do ponownego ich wypełnienia. Słoik z tym słodkim smakołykiem może być, według aktualnych przepisów prawnych, sprzedawany nawet przez trzy lata od daty rozlewu. Warto też wspomnieć, że przy dobrym jego przechowywaniu, to przez jeszcze dłuższy czas, nie straci on swoich właściwości. - Pozyskiwanie miodu to tylko jeden w wielu akcentów zarówno w życiu pszczoły, jak i pracy pszczelarza. Najistotniejszym jej zadaniem w ekosystemie jest jednak funkcja zapylania. I za to właśnie powinniśmy ją kochać – zaznacza Wojciechowski. --------------------------- Zainteresował Cię ten artykuł? Szukasz więcej tego typu treści? Chcesz przeczytać więcej artykułów z najnowszego wydania Głosu Wielkopolskiego Plus? Wejdź na: Najnowsze materiały w serwisie Głos Wielkopolski Plus Znajdziesz w nim artykuły z Poznania i Wielkopolski, a także Polski i świata oraz teksty magazynowe. Przeczytasz również wywiady z ludźmi polityki, kultury i sportu, felietony oraz reportaże. Pozostało jeszcze 0% chcesz przeczytać ten artykuł, wykup dostęp. Zaloguj się Zaloguj się, by czytać artykuł w całości Czytaj ten i wszystkie artykuły w ramach prenumeraty już od 2,46 zł dziennie. Na zdjęciu: różne rodzaje miodu w słoikach. Źródło zdjęcia: rodzaje miodu właściwości miodu miód miody nektarowe miody spadziowe miody nektarowo-spadziowe Rodzaje miodu ze względu na pochodzenieZe względu na pochodzenie rozróżnia się:Miody nektarowe są uzyskiwane z nektaru kwiatowego, a ich nazwa pochodzi od gatunku rośliny, której pyłku dany miód zawiera najwięcej. Do roślin miododajnych można zaliczyć lipę, akację, rzepak, grykę. Miody nektarowe mają jaśniejszą barwę, łagodniejszy smak i szybciej krystalizują niż spadziowe. Pod względem barwy występują miody białe, jasnożółte, żółte, zielonożółte, pomarańczowe, a nawet brunatno-brązowe. Barwa jest uzależniona od konsystencji, ponieważ inną barwę mają miody płynne, a inną skrystalizowane. Krystalizacja miodu jest procesem naturalnym i zachodzi w każdym miodzie. Czas krystalizacji zależy głównie od pochodzenia miodu, zawartości wody i stosunku glukozy do fruktozy. Po skrystalizowaniu miód może być drobnoziarnisty lub spadziowe z drzew owocowych mają barwę złocistożółtą, łagodny smak oraz zapach płatków kwiatowych. Miody spadziowe z drzew iglastych są bardziej gęste i lepkie, ciemniejsze, o barwie ciemnobrunatnej, brunatno-zielonkawej do prawie czarnej. Miody te są mało słodkie o lekkim korzennym zapachu i łagodnym, lekko żywicznym smaku [1,2].Miody nektarowo-spadziowe są wytwarzane przez pszczoły z nektaru roślin i z wydalin owadów ssących soki żywych części roślin lub wydzielin żywych części roślin [3]. Bibliografia: [1] Gogol D., Tuszyński T. Miody pitne – tradycje, surowce i technologie. Przemysł Fermentacyjny i Owocowo-Warzywny, 1996, 08, s. 25-27[2] Juszczak L., Miód i jego składniki bioaktywne. Cukiernictwo, 2012, s. 8-9 i 60-62[3] Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju i Rozwoju Wsi z dnia 3 października 2003 roku w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej miodu. z 2003r., nr 181, poz. 1773 Zobacz również: Miód i jego rodzaje według prawa unijnego Po czym rozpoznać rodzaj miodu? Właściwości miodu Miód - produkt pszczeli Podział miodów pitnych Po czym rozpoznać rodzaj miodu? Liczba wyświetleń artykułu: 12812 Komentarze z forum pszczelarskiego blondynekkrk 2016-12-02 21:47:42 Nic dodać, nic ująć :)

miód odsklepinowy co to